برای اولین بار در ایران بوجین کان دوجو نین جوتسو (نینجا ) توسط استاد کانچو اکبر فرجی در زمستان 1369در شهر کرچ تأسیس شد.در آغاز کار به دلیل ناشناخته بودن در میان ورزشکاران و ورزش دوستان ،مشکلات فراوانی داشت .همچنین بخاطر اینکه این ورزش از ابزار و سلاحهای متعددی در امر آموزش استفاده می‌کند برای اکثریت ذهنیت غربیی به وجود آورده بود ولی با یاری خداوند متعال و زحمات گرانقدر کانچو فرجی این رشته نوین و جذاب توانسته جایگاه خود را در میان سایر رشته ها پیدا کند .
هم اکنون هنرهای رزمی نین جوتسو در 22 استان ازجمله تهران - آذربایجان شرقی - مازندران - مرکزی - خوزستان - آذربایجان غربی - قم - خراسان - گلستان - لرستان - بوشهر - قزوین - زنجان - فارس - سیستان وبلوچستان - همدان - هرمزگان - گیلان - را می توان نام برد. که برای خانمها و آقایان دوجوهای تمرین فراهم شده است.
هم اکنون بیش از 3000 نفر نینجا در ایران مشغول به تمرین و کسب تجربه هستند.

نینجا شمشیریست درمیان خیزران

تمامی هنرجویان نین جوتسو که بصورت رسمی فعالیت میکنند. دارای کارت مخصوص عضویت هستند که به عنوان پاسپورت از آن استفاده میشود که میتواند درآزمونها ومراسم شیندوشیکای ویژه نینجا شرکت کنند.

حضوردر کلاسهای ویژه نینجا (شیندوشی کای ) تنها برای افرادی است که حداقل دوسال عضویت سبک راداشت باشند.

تاریخچه KUNG FU

سخنم راباحدیثی ازمولای متقیان حضرت علی علیه السلام آغاز می کنم :
مسلمان باید هم بدن نیرومند و قوی داشته باشد وهم توان فکری ،چراکه یک شخص نحیف الجثه
وضعیف حتی از ادای عبادت نیز بر نمی آید .
کونگ فو ،شناخته شده ترین ریشه ی هنر های رزمی
پیدایش وفلسفه کونگ فو ،ازجمله پیچیده ترین مسائلی است که می توان به آن پا سخ داد وعلاقمندان
به راحتی نمی توانند اطلاعات مستندی ازچگونگی شکل گیری این هنر رزمی بدست بیاورند.
کونگ فو یک نگرش است بر دنیای جدید ،ضمن اینکه دارای یک تاریخچه ی قدیمی میباشد .
سرگذشت کونگ فو هم زمان با تاریخچه ی انسان اندیشمند است که در دوازده هزار سال پیش
سابقه اولین حرکات فکر وجسم برای اولین بار برای مقابله با محیط زیست و بقای خود ،داشته است.
اولین کسانی که پی به این نیروی اسرار آمیز بردند ،نژاد زرد بود ند وچون بعدهافقط از نیروی تن
استفاده کردند ،اصول ومبانی علمی این راه فراموش شد . اصولاً در سبکهای رزمی کسانی بوده اند
که دانش پیشینیان را با اندوخته تجربی خویش در آمیخته اند وبه مقتضای شرایط زمانی ومحیطی
خود ،بیش از دیگران درمعرفی و ارائه یک شیوه رزمی خاص موفق بوده اند.ذکر نام وسبک ایشان
یادی است برای آنها که می دانند وتذکری برای آنان که نمی دانند . هیچ استادی تاشیوه کلاسیک
واصولی را بطورکامل ودقیق نیاموخته ،سبکی را معرفی نکرده است . یاد وخاطره اساتید ،همیشه
شوق هنرجویان را برمی انگیزد واین همان چیزی است که مایه پیشرفت می شود .
«اشتیاق آموختن ودانستن » بسیاری ازاین پیشگامان را دیگران نمی پسندند ، برخی به دلایل درست
وگروهی دیگر به علل نادرست . اما به هر تقدیر قضاوت،قله های کوهی است که دامنه اش شناخت
درست نامیده می شود. «هرچند همیشه افرادی هستند که در رسیدن به قله ، هلی کوپتر را به
کوهنوردی ترجیح میدهند.» اگر هرکسی درهر درجه ای ازمهارت رزمی، عمر شاگردی بیشتری
داشته باشد ،استاد بهتری خواهد بود .
مطلب در زمینه ی بیانگذاران وبنیگذاری،بسیار است ودرحوصله این مقاله نمی گنجد ،اطمینان داریم
اسا تید فاضلی نیز هستند که به ازای تدریس یک درس یا مطلب ،ده درس را تفهیم وتمرین می کنند
واز وجود خود ،پلی می سازند که نسلهای آینده با عبور ازآن به شناخت دقیق تری دست یابند.
تامو بنیانگذار قدیمی ترین شیوه شناخته شده متعارف در کشور چین و جهان است که کونگ فو نام دارد

. لغت کونگ فو به معنی : انجام بیشترین کار در کمترین زمان است وکسی که این هنر رزمی را
می آموزد ،مرد ماهر وتصویری ازکارپیوسته وجدی را با خود دارد.
گفته میشود کونگ فو حدود 2500 سال پیش در کشور چین توسط مردی به نام درایاما تائیشی
یا «تامو»یا «بودهی دارما»یا«دات مور»یا «بودا آدها »کاشف اندیشه برتر ونفوذ روح توانا عرضه
شد.درایاما ثابت کرد که انسان قبل ازاینکه به مسائل دنیای خارج خود بیاندیشد بهتر است به خود
بیاندیشد وهمین فکر بود که جامعه ی قرن بیستم را با تکان شدید به مکتب خود رهنمون کرد و
هم اکنون میلیون ها انسان از کلیه جوامع ،مفتون این اندیشه شده اند.
درا یاما درابتدا شاگردان را به گرد اندیشه فرو برد وپس از سالیان زیاد ریاضت درتوانایی اندیشه،
دانست که نیروی اندیشه توانا است ولی تن بی حرکت است . ازهمین جابود که بمنظور نمایش
نفوز اندیشه ی برتر ،حرکاتی ازدست وپا ابداع نمود.
حرکات درایاما با تحولهای بسیار بصورت دست وپا وبالاخره متکی به نیرو های دوران بطریقه ی
علمی امروز به آن پرداخته میشود ،آمیخته ای از هنر تن وروان است که نام آن را کونگ فو
نهاده اند.
درسال 1900 استادانی از نژاد زرد بگرد هم جمع شدند واصولی بر ضربات علمی وفنی بنام
هنرهای مبارزه ای تنظیم کردند ومربیانی نیز به کشور های مختلف جهان اعزام داشتند.
برخی اعتقاد دارند درا یاما ازهندوستان وارد چین شده ،اما پژوهشهای دقیق تاریخی در حوزه
فنون رزمی ،وجود شیوه مبارزاتی شبیه به فنون وی رادرهندوستان آن زمان تأیید نمی کند.
دراین میان نظر «پال پیلوت» مورخ فرانسوی وگروهی دیگر از محققان که معتقدند وی ازایران
به چین رفته است ،به حقیقت نزدیکتر به نظر می رسد . وجود معابدی که در غرب چین میان
کوهستان ها وبعضاً در غار ها بنا ء شده ونقش نماد ماه وخورشید «که از مبانی دیدگاه مانی
وسایر مخالفین سلسله ساسانی است »بر دیوار آنها، همچنین مطالب تخصصی مطرح شده در
مکاتب کونگ فو درباره ی ماه واشاره اساتید این سبک به ماه ومعنی آن در سبکهای «پاشی ین چین ،
نگو چوچوآن»وسایر سبکها وتلفظ چینی کلمه فارسی «تاماه » که همان « تاموست » به همراه خیلی
دلایل دیگر بنیا نگذار کونگ فو شائولین که شناخته شده ترین ریشه سایر هنرهای رزمی جهان
است،رایک ایرانی معرفی می کند. به هر تقدیر ، درایاما ازغرب به چین آمد وبه «بودتور »رفت
وپس از طی مراحل ومنازعاتی ، امپراتور،آن معبد را دراختار وی گذاشت تا تعلیمات خودرا درآنجا
بنیاد نهد. این معبد پس از چند دوره تخریب وآتشسوزی وبازسازی ،بعدها درزمان سلسله «تانگ»
شائولین نام گرفت .
درهنگام استقرار تامو در این معبد ، هنرجویان وی از فشار خستگی وتمرکز شدید اثنای تمرینات
فکری وروحی به ضعف جسمانی شدیدی مبتلا شدند که درایاما رامجبورکرد تمرینات بدنی خواصی
را برای جلو گیری از فساد سلولی وافزایش قدرت جسمانی به ایشان عرضه کند .قسمتی ازاین تمرینات
«شی آر لوهان شو»یا«آی کی کین کیو»نام دارد که امروزه نیز اگر درست تدریس شود،جزء مفید ترین

 وسنگین ترین تمرینات بدنی موجود دردنیا است .درا یاما دوکتاب به جای مانده که یکی
«یی جین چینگ»نام دارد ودر ارتباط باتقویت نیروی جسمانی است ودیگری «شیه سویی جینگ»گفته

 مشود که ناظر بر تمرینات فکری وتعلیمات روحی است .
ازکتاب دوم در مراجع رسمی کشور چین بطور علنی اثری دردست نیست وگفته میشود کتاب نخست
نیز به طور کامل در اختیار پژوهشگران قرار نگرفته است .درایاما پس از تعلیم شیوه خود، روزی از معبد
خارج شد و دیگر هرگز بازنگشت ، اثری از مقبره یا قبر او دردست نیست ، ولی تصاویری که به او نسبت
داده می شود ، از چین تا اوکیناوا واز استرالیا تامحله چینی ها درشهر های مختلف آمر یکا ، زینت بخش
مکانهای تمرین هنرهای رزمی است .درحقیقت چهره واقعی درایاما همچون چهره حقیقی فنون او
برای همگان روشن نیست ، اما نتایج عمل او دراغلب نقاط آسیای جنوب شرقی هم ازنظر آیینی وهم
به لحاظ تمرینات بدنی تاامروز باقی مانده است.
کونگ فو توآ درایران درسال 1352 توسط بیانگذار آن استاد پروفسور ابراهیم میرزایی با 5 نفر
هنرجو فعالیت خود را آغاز نمود ودرحال حاضر تعدادعلاقمندان به هزاران نفر در سطح کشور رسیده
است واین نشان دهنده ی تیزهوشی وذکاوت هموطنان است که خیلی زود به فوائد کونگ فوپی بردند
وبسوی این ورزش کشیده شدند.
کونگ به معنای دانایی و فو به معنای طریقت است ودرپیونداین کلمات به کونگ فو طریقت دانایی
گفته میشود حرکت در مسیر دانایی ویا گام برداشتن در طریقت دانایی به درک انسان بستگی دارد
ودرک حاصل نیروی فکر است وفکر نیز در جسم قرار دارد که به آن پایگاه فکر می گویند.
کونگ فو ضمن این که دارای یک تاریخچه از منه ی قدیمی می باشد ، یک نگرشی است بر دنیای
جدید و جوانانی که دراین اثر هیجان زده بسر میبرند وهرگونه اعمال قهرمانی ازآنان سلب شده
وگاهی گوشه گیری وبی بندو باری آنان را مبتلا ساخته است یک دنیای جدید است ، راهی پر قدرت
است وروش درست اندیشیدن میباشد

همراه.

به جوینده راه در توآی سنتی همراه گفته می شود.در این مرحله لباس همراه کاملا مشکی است.آرم مشت بر سمت چپ پیراهن همراه و آرم بزرگ جهان تن و روان در پشت پیراهن قرار دارد.شامبند همراه سفید است که نشانه پاکی وآمادگی و ورود به معبد انشا برای خود سازی است.معبد به معنای جایگاه کرنش است؛کرنش در مقابل فکر و انشاء به معنای رشد است.پس معبد انشاء تن و روان به معنای ارتقاء دادن فکر به تن و روان است.

سیر راهدان یا سیر سبز.

همراه پس از گذراندن خط چهار و مئفقیت در آزمونهای مربوطهبه درجه سیر راهدان و یا شال سیر سبز نائل می آید.(یک نوار سبز به قطر یک سانتیمتر در طول شال سفید و وسط آن نصب می شود)و بالای شانه و یقه کت همراه به رنگ سرخ در می آید.در این مرحله حفظ کردن سوگند همراه و قرائت از طرف همراه ضروری است.

راهدان سبز خط سفید.

همراه پس از گذراندن خط هفت و قبولی در آزمون مربوطه به اخذ سال سبز خط سفید نائل می آیدو رنگ بالای شانه قرمز کت او به رنگ سرخ کامل در می آید.در این مرحله فقط موارد آزمون تست تکنیکی و تست آمادگی جسمانی مد نظر است.

شال سبز کامل یا راهدان.

در این مرحله راهدان در آزمون مبارزه یک به هفت شرکت می کندکه در صورت موفقیت درجه فوق به او اعطا می گردد.شال سبز به معنای رویش؛روییدن در فضای فیزیکی نیروهای تن و روان ؛ سبز از سبزی؛ و سبزی به معنای رویش نه در این مرحله جسم آن چنان پرورده می شودکه پایگاه تفکر می گردد.

پس از اخذ این درجه راهدان موظف است برای شروع آموزش در کلاسهای مربیگری فدراسیون و سبک شرکت نماید.

از مرحله مبتدی تا خط چهار ؛آرم بزرگ جهان تن و روان در پشت پیراهن و آرم مشت بر سمت چپ پیراهن قرار دارد و از مرحله خط چهار تا راهدانی آرم بزرگ جهان تن و روان در پشت پیراهن آرم مشت بر روی بازوی سمت چپ و آرم سیمرغ در روی سمت چپ سینه پیراهن همراه قرار دارد و از نظر راهدان واقعی کونگ فو توآی سنتی پرواز سیمرغ اندیشه هاست.

شال سبز قهوه ای یا سیر قهوه ای یا سیر راهبان.

در این مرحله راهدان پس از گذراندن چهار خط:

1-خط قهوه ای(آناتوآی قهوه ای)

2-خط دو قهوه ای(سلاح سای)

3-خط سه قهوه ای(سلاح رکیما)

4-خط چهار قهوه ای( مبارزه سلاح سای با سلاح رکیما)

و موفقیت در آزمونها و استازهای مربوطه به اخذ درجه سیر راهبانی و یا شال سیر قهوه ای و یا شال سبز خط قهوه ای نائل می گردد.

شال قهوهای یا سیران راهبان

در این مرحله راهدان ژس از گذراندن خط 5 قهوهای توتایما (سیستم هنرهای فردی)و خط 6 قهوه ای مبارزات یک به 35 به سه صورت(کلاسیک؛ تونلی؛آزاد) موفق با اخذ درجه فوق می گردد در مبارزات توآی سنتی به سر ظربه زده نمی شود چرا که سر منبع انرژی و پایگاه تفکر انسانی است و ظربه زدن به سر باعث قطع و اختلال در امواج مغز میگردد

که این امر باعث بروز امراض جسمی و روحی در همراه می شود و به همین علت همراه قادر

به گذراندن جایگاههای علمی و فکری توآی سنتی نمی شودو حتی از ادامه تمرینات فیزیکی هم مسلما باز خواهد ماند.

شا ل قهوه ای کامل راهبان.

سیران راهبان پس از گذراندن 2 خط دیگر یعنی خط 7 تکنیک های "من توما" و خط 8 تکنیک های " ذات ما" ( آشنای با اصول پنج سیستم حرکتی و حیاتی در جنبندگان) و

قبولی در این دو مرحله موفق به اخذ شالبند قهوه ای کامل و لقب راهبان می گردد.گره سمت راست شال راهبان از یک گره به دو گره ارتقاء می یابدو رنگ پیراهن یا کت در این مرحلهبه رنگ سفید تغیر می کند.

شال قهوه ای به معنای سوختن در وراء نیروهای فیزیکی و رویارویی در میدانهای مبارزه ؛رنگ خطوط در شال سبز به قهوه ای؛ به رنگ قهوه ای است.راهبان پس از موفقیت در آزمون سلاحها می تواند علاوه بر نصب خطوط مربوطه به سینه شکل سلاح ها را نیز زیر

آرم سمت چپ پیراهن خود نصب کند.ولی آرم و نشان لباس راهبان همان آرم و نشان مرحله قبل یعنی راهدان است.

شال مشکی جهانبان.

در این مرحله راهبان به ابداع و ابتکار 3000 تکنیک ترکیب و عکس العمل سازی به همراه خواص موجی و دوران به دوران در قالب یک یا چند خط مبادرت کرده و پس از دفاع از پایان نامه خود در حضور هیات علمی (استادان دانشگاه) که تحت نظر کمیته تحقیقات و پژوهش سبک فعالیت می کنند به تایید آنان به لقب جهانبان و در یافت شال مشکی نائل می گردد.شال مشکی یعنی عبور از مرز تاریکیها و ابداع و تکامل تکنیکهای کونگ فو توآ. در مرحله شال مشکی جهانبان آرم بزرگ جهان تن و روان در پشت پیراهن

سیمرغ به بازوی چپ پیراهن وآرم شاهین سرخ بر روی سینه چپ پیراهن نصب می شود.

جهانبان پس از نائل آمدن به درجه شال مشکی و تجربه فضای مایگاهی می تواند از لباس مشکی نیز استفاده کند؛ اما نصب خطوط و آرمها باید تحت مقررات اجرا شود.

شال مشکی به شال سرخ جهانبان به راهبر.

آموزش تکنیکها و ابداعات تکنیکی و فیزیکی در این مرحله به اتمام رسیده اما جهانبان در امر آموزش و تمرینات فیزیکی همچنان در صحنه حضور فعال دارد.طبق اساس نامه کونگ فو توآی سنتی فضای بین شال مشکی به شال سرخ ؛ فضای مایگاهی فکری و علمی و گذراندن هفت مایگاه تن و روان است. مایگاه اول که تن می باشد و شامل پانزده خط و سه هزار تکنیک ابداعی است.نشاته های مایگاه دوم تا هفتم به صورت نصب شش خط عمودی

بر بالای خطوط افقی است.و این بدان معنی است که حرکت تن افقی و محدود می باشد و از مقام پایین تری بر خوردار است و حرکت مایگاهی به صورت عمودی و دائما روبه صعود و تعالی است که بر بالای مایگاه تن که شامل پانزده خط می باشد به صورت خیلی کوچک

نصب می گردد. خطوط عمودی چو در مسیر شال مشکی به شال سرخ میباشد به رنگ سرخ تعبیه می گردد