در باره تاریخچه ورزش رزمی تکواندو

آنچه از نقوش آرمگاه های سلسله ( گوگوریو ) که زمانی برکره و منچوری تسلط داشته بر می آید نوعی ورزش رزمی در آن زمان تمرین می شده است در سلسله شیلا که همزمان با گوگوریو بر قسمتی از کره حکومت می کرده نیز هنری رزمی به نام سویاک تمرین می شده و حتی گروهی از شاهزادگان سازمانی به نام هوا رانگ تشکیل داده بودند و وظیفه ایشان حراست از حدود کشور بوده است . سویاک یکی از تعلیمات ایشان بود . در معبد سوکورام در شهر کیونگ جو تندیسهای دو راهب بودایی در حال اجرای تکنیک پیشرفته تکواندو ( کومگانگ ماکی وجود دارد که سند محکمی بر وجود هنرهای رزمی در آن زمان است . مدارک تاریخی فراوانی از این گونه در نقاط مخلف کره وجود دارد و هنرهای رزمی مختلفی تحت نامهای سوبیک تا کوان بک ، تاگ یوک و خوصا بی گاک سول که هنر مبارزه با پا ها بوده موجود است .

سلسه گوریو که در سال 918 میلادی تاسیس شد موفق به اتحاد کره گردید و زمان را جهت رشد هنرهای رزمی مناسب ساخت در این زمان هنر رزمی سوباکی بوجود آمد البته در این دوران هنرهای رزمی بیشتر در اختیار طبقات بالا قرار داشت پس از انقراض سلسله گوریو سلسله یی به روی کار آمد در این زمان هنرهای رزمی کاملا فراگیر شده بود تا جاییکه برای تصدی امور دولتی داوطلبین میبایست حداقل سه نفر را در مبارزه شکست دهد در این دوره شخصی بنام یی دوک مو از طرف سلطان وقت مامور تالیف کتابی در زمینه آموزش هنرهای رزمی آن زمان شد کتاب مذکور که مویه دو بو تونگ جی نام داشت به عنوان یک سند تاریخی و ملی حفظ و نگهداری میشود طبق یک سند تاریخی در زمان حمله ژاپن به کره 700 تن از رزمی کاران کره با دست خالی در مقابل مهاجمین مقاومت کردند .

پس از جنگ جهانی دوم در سال 1955 انجمن بنام ت سو دو مرکب از اساتید تکواندو و تاریخ دانان مامور احیای هنرهای رزمی شدند و با پیشنهاد استاد چوی هونگ هی نام تکواندو بر هنر رزمی کره اطلاق شد. ده سال بعد از اتحاد کره انحمن تکواندو کره بوجود آمد و سال بعد(1966) فدراسیون بین المللی تکواندو به ریاست استاد ژنرال چوی هونگ هی به وجود آمد .

فدراسیون بین المللی تکواندو با اعزام اساتید مجرب و تیمهای نمایش به کشورهای مختلف بذر تکواندو را در سراسر جهان کاشت در سال 1973 پس از انتقال فدراسیون بین المللی تکواندو به تورنتو کانادا اساتید مقیم کره اقدام به تاسیس فدراسیون جهانی تکواندو و بریاست دکتر اون یونگ کیم نمودند.درسال 1973 کوکیوان مرکز تکواندو جهان بر فراز تپه ای در سئول پایتخت کره جنوبی بنا شد و رهبر فنی تکواندو کاران جهان را برعهده گرفت .

ازآنجا که احساس میشد اختلافات سبکی باعث رکود تکواندو گردد ، لذا در سال 1977 سبکهای نه گانه تکواندو متحد گردید، نام پوم سه بر آن نهاده شد .

در اثر کوششهای مجدانه دکتر اون یونگ کیم تکواندو در سال 1980 در خلال المپیک مسکو بعنوان یک ورزش المپیکی شناخته شد و طبق مقررات المپیک بایستی طی دو دوره بعنوان ورزش نمایشی در مسابقات جهانی المپیک شرکت نمایند .

در المپیک 1988 سئول برای اولین بار و در المپیک 1992 بارسلونا برای دومین بار در المپیک شرکت نمود.
درحال حاضر فدراسیون جهانی تکواندو رهبری تکواندوکاران را در بیش از 150 کشور بر عهده داردو دکتر اون یونگ کیم ریاست سازمان فدراسیونهای بین المللی ورزشهارا برعهده داشته همدوش آقای سامارانش در امر گسترش ورزش گام برمی دارد .

معنی پوم سه :

پوم سه از دو کلمه پوم به معنی نتیجه و سه به معنی عمل تشکلیل شده است .انسان درهر زمان نتیجه اعمال خود را می بیند و این اعمال و رفتار انسان است که سرنوشت و آینده اورا مشخص میکند. بنابر این باید در اعمال و رفتار خود دقت داشت تا آینده ای روشن و مطمئن ساخت .
تکواندو و هدفاگر به دنبال لغتی جهت تعریف هنر رزمی تکواندو بگردیم چیزی جز کانون یا مرکز نمی یابیم ، چرا که تکواندو مانند یک عدسی انسان را به مرکز هدایت میکند . تکواندو معنی و مفهوم انسان بودن را روشن و ضعفهای او را تقویت و روانش را توانا و منزه میسازد . انتخاب هدف چیزی است که باید توسط هر تکواندو کاری انجام گیرد. اگر هدفی نباشد ، تکواندو کار نیرویش را در سطح وسیعی و بین فاکتورها ی گوناگونی پخش میکند ، بدون اینکه به نقطه با ارزشی در هر یک دست یابد . هدف نیروی فرد را متمرکز مینماید . هر تکواندو کاری میداند که بایستی تمام حواس و توان خود را در یک هدف و آنهم در یک نقطه کوچک متمرکز کند . بنابر این باید در همه امور کوشش خود را متمرکز نماید . یک ضربالمثل کره ای میگوید هر کس بیش از آنچه در دست دارد ، توانایی دارد. این ضرب المثل هیچ جا به اندازه تکواندو مصداق ندارد . مبتدیان هدف های گوناگونی دارند که غالبآ دفاع از خود و تناسب اندام میباشد . اگر چه این اهداف خوب است ولی شاگردان باید بدانند که به سادگی بدست نمی آیند .

بچه ای که بدنیا می آید نمیتواند راه برود وقتی راه رفتن را آموخت دویدن را یاد می گیرد و پس از آن روی راه رفتن و دویدن تمرکز ی ندارد بلکه به آموختن مهارتهای دیگری می پردازد . مبتدیانی که هدفشان دریافت کمربند سبز است ، با زنده اند مگر اینکه بدانند هدفی موقتی است و باید قبل از رسیدن به آن رها گردد .

کسب کمربند مشکی هدف بسیاری از مبتدیان است . با اینکه کمربند مشکی ارزش والایی دارد ولی نمیتواند هدف واقعی باشد . بسیاری از شاگردان اجازه میدهند تا بی صبری بر ایشان چیره گردد . برخی نیز توقع دارند در مقابل آنچه انجام میدهند بی درنگ پاداش بگیرند اینگونه شاگردان باید بر تنبلی خود چیره شوند و از لحاظ روحی و روانی خود را منظم نمیابند و درک کنند که تکامل نیازمند زمان است . ارزش هدفی را که فقط با جمع کردن انگشتان دست به دست آورده اید با هدفی که در اثر کاری که تمام عمر به آن مشغول بوده اید مقایسه کنید . هدف کمربند مشکی تنها دست یابی به قدرت و توان فوق العاده فیزیکی نیست
مبتدیان باید کمربند مشکی را هدف خود قرار دهند ولی بایستی بدانند که کمربد مشکی فقط یک نقطه شروع دیگر است . دارنده کمربند مشکی موجودی عجیب و خارقالعاده نیست بلکه فقط انسانی است که تلاش و نیروی خود را در یک نقطه متمرکز کرده و سعی دارد تا بیش از آنچه در دست دارد بدست آورد و هدفش تکامل فیزیکی ، فکری و روانی میبااشد . آن عده از شاگردان که مایلند به روح تکواندو دست یابند بایستی چندین سال از عمر خویش را صرف تمرینات نمایند و آزمایشات متعددی را با موفقیت پشت سر گذارند . آنگاه ، زمانی که این آزمایشات به پایان رسید ، استاد دریچه پرواز هنرمند را به سوی حد اعلا ی تکواندو باز خواهد نمود.